Huhu, rasa gumbira untuk novel neh. Amat hepi, walau cik kiki telah membacanya manyak-manyak kali. Terima kasih untuk cik syud, hehe * adakah beliau masih lagi menggunakan title cik dalam kehidupan beliau?? Em terima kasih kerana memberikan satu pengalaman yang indah selepas membaca novel ini. Em kenapa aku suka novel beliau???
Owh ayat-ayat yg di gunakan amat lah best, dekat kat hati, tiada la ayat mengikut skema sangat, ui to be true, ade ker kita semua menggunakan ayat bahasa melayu bercorak baku waktu bercakap dalam hidup?? ada la for certain time macam kita kat dalam kelas LKM, untuk bebudak USM, LKM tu subjek bahasa melayu wajib lulus, kalau tak kena repeat, huhuhuhu* aku amatlah tidak pandai berbaku dan amat teruk dalam tatabahasa, oleh kerana itu LKM aku hanya cukup makan, wah ‘confession of the studentholic’ neh…huhu`
Tentang dhiya neh cerita tentang Dhiya Nurlisa and Muhd. Azril Mustaufi…hoho, kedua-duanya amat blur. Kisahnya bukan la tentang pompuan yang amat ayu dan mengikut peraturan alam sekitar atau lelaki yang gagah perkasa berjuang mempertahan negara. Haha, tentang kisah biasa soal, how destiny can unite two soul. Caution: si dhiya neh bukan la gambaran absolute girl dalam mata si azril, dhiya pon tak pernah la nak perasan yang azril nie mempunyai gaya, mutu dan keunggulan…huhu, masing-masing hanya dok ingat benda biasa-biasa dalam hidup memasing, tapi masih la tak tahu yang perkara biasa-biasa diorang dok ingat tu la yang membawa keajaiban.. huh, amat sengal kedua-duanya.
Hmm manyak coincidence yang pelik berlaku dalam hidup memasing, mak azril cikgu sekolah si dhiya, keja satu banggunan yang sama, kwan azril sebenarnya sepupu si dhiya…. Wah amatla ajaib, huhu congrats wat cik syud sekali lagi kerana berjaya merealisasikan kepelikkan yang ajaib… so macam kawan si dhiya, si lia cakap, there’s some connection between them, macam walau jauh mana si dhiya tu pegi, alih-alih pusing kiri kanan, ade jea encik azril… owh lupa, ade jea encik azril dengan muka yang ala-ala blur gitu… thank for cik syud gak, lepas jea bace novel beliau tahun lepas*aku dah beli lama dah novel neh,hehe.. kalau jumpa je dengan taufu fa, kitaorang akan panggil azril mustaufi…hahahahaha, nama panggilan dhiya untuk azril..
Aku paling suka moment bila dhiya tanya kat azril, apa yang dia ter pijak kali neh.. kerana berdasarkan pengalaman lepas, em waktu masing-masing belajar lagi, si dhiya neh ade terpijak ‘cangred’ si azril… siap tinggalkan lambang selipar lagi,hahaha… sebab muka azril amatla tension waktu tu so si dhiya tanyala…
Dan azril jawab, sambil acukan tangan kat dada… something like gini la ayat dia, hehe aku tak berapa ingat “ u step on this, sambil tunjuk kat dada beliau”
Dan lisa yang blur, masih juga tak faham…. Huhu.. *korang faham ker maksud azril tuh??
Hmm kalau nak tahu apa yang jadi after that, sila beli novel berkenaan…
huhuhuhu
kiki;)
